Waarom kamperen niet ultra-basic hoeft te zijn

Aan een goede bivakzak heeft hij genoeg. Matje eronder, een tarp (een dekzeil voor boven je hoofd) erover, en klaar. Mathieu: "Met zo’n bivakzak kun je in een plas gaan liggen en dan nog blijf je droog. Die van mij kan temperaturen tot -20 aan. En nee, ik wil geen tent tussen mij en de natuur hebben staan. Zo zie ik veel meer van wat er om me heen leeft en groeit."

Mathieu is zo’n liefhebber van (legaal) wildkamperen dat hij samen met wat vrienden zelfs Stichting Wild-Kamperen.nl heeft opgericht. Op zijn kampeertochtjes neemt hij zo weinig mogelijk mee. Zitten doet hij op een blok hout of op de grond. Of op een jas als het koud is.

Het liefst kookt hij op een kampvuur. Gebruikt hij wat de natuur aan planten, vruchten en paddenstoelen biedt. Dat vult hij aan met meegenomen rijst en aardappels. Een goed outdoormes is onmisbaar, maar dat is het dan ook wel.

Staand koken
Ook Suzanne Sandberg (40) zweert bij kamperen. Al hoeft het van haar niet zó basic. "Onze eigen percolator moet mee en een goed luchtbed ook. Om nou op een matje te gaan liggen, is ook zo overdreven. Mijn man is onze kok, zowel thuis als op vakantie, en die heeft staand koken als voorwaarde gesteld. Dus hebben we een kastje met een goed gasstel erop en een tafel erbij."

Hoe zij en haar gezin – dat naast man Huib (47) bestaat uit Hugo (13), Marcus (11) en Louise (4) – er op hun vaste camping op Vlieland bij lopen, is van ondergeschikt belang. "We nemen weinig kleren mee. We zijn zelfs een keer Louises jas vergeten in de hectiek van het vertrek. Die hebben we toen heel duur moeten kopen in een Vlielandse winkel."

Altijd een muts mee
Liv Krake (29) kampeert zo graag dat ze er speciaal een blog over is begonnen. Ze doet dat net zo lief in de zomer als in de winter. Als ze het maar niet koud krijgt. "Mijn slaapzak, die ik al vanaf mijn 16e heb en tot -12 kan, gaat altijd mee. Verder draag ik standaard Noorse sokken in mijn schoenen. Want zijn mijn voeten eenmaal koud, dan krijg ik het ook niet snel meer warm. Om dezelfde reden draag ik in elk seizoen een muts."

Een hoofdkussen vindt ze dan weer niet nodig. "Het is het eerste wat ik thuislaat, kussens nemen zoveel ruimte in! En kampeerkussentjes slapen voor geen meter. Meestal leg ik mijn backpack of een handdoek onder mijn hoofd. Een extra zaklamp vond ik ook altijd onzin, maar ik merk toch dat de batterij van mijn smartphone niet opgewassen is tegen een beetje kou."

Zelf bepalen
Op groot opgezette campings met speeltuinen en zwembaden komen ze geen van drieën. Mathieu: "Ik wil zo afgezonderd mogelijk kamperen. Op plekken zonder voorzieningen en mensen.” Liv: “Ik krijg de kriebels van kampeerplekken waarbij je je tent netjes in een vak moet zetten. Geef mij maar een ruige bosplek of kampeerterrein waar je dat zelf mag bepalen."

Suzanne: "Wij houden absoluut niet van campings waar alles geregeld is en je mee ‘moet’ doen met een programma. De camping waar wij heen gaan, heeft een mooi washok hoor, maar geen animatie en geen wifi. En dan blijken mijn zoons, die thuis aan hun smartphone vastgeplakt zitten, wél buiten te kunnen spelen."

Luisteren naar het bos
Want daar gaat het natuurlijk allemaal om: het betere buitengevoel. Suzanne: "Onze auto laten we achter in Harlingen; op autoluw Vlieland doen we alles te voet of op de fiets. En dat is echt vakantie! Buiten zijn geeft rust in het hoofd. En de kinderen zijn de hele dag aan het spelen, rennen en zwemmen."

Mathieu gaat het liefst op in de natuur: "Het ‘leave no trace’-principe staat bij mij hoog in het vaandel. Ik wil zo min mogelijk impact hebben op de natuur waarin ik op dat moment te gast ben. Rond een kampvuur zitten en luisteren naar het bos, dat is mijn ultieme kampeergevoel. Dan krijg je veel meer mee dan wanneer je er alleen maar doorheen loopt."

Ook Liv wordt het liefst wakker op een plek waar de natuur nog echt heerst. "Geen mensen of auto’s te horen, maar het geluid van vogeltjes of van een stromend beekje. Op een zomerochtend voor de tent zitten met een kopje koffie, dat is echt perfect."

Tijd voor jezelf
Op die heerlijke buitenvakanties ontstaan er heel makkelijk de mooiste herinneringen. Zoals die keer dat Mathieu ’s ochtends wakker werd te midden van koeien in de Zwitserse bergen.

Of toen Liv in januari in ijzige temperaturen winter-kampeerde met haar vriend. "We waren de enige gasten op het natuurkampeerterrein en hielden ons warm bij het vuur. De sterrenhemel boven ons was zo helder en prachtig dat zelfs de eigenaar van het terrein naar ons knusse hoekje toe kwam om even te genieten van het tafereel. En dat in Nederland!"

Suzanne tokkelt graag bij een strandvuur op haar gitaar naast haar slapende dochter in de bolderkar, moe van een dag buiten spelen. Ondertussen kijkt Suzanne dan naar haar zoons, die een potje voetballen met haar man. "Even een moment voor mezelf, terwijl mijn gezin aan het genieten is. Daar word ik heel gelukkig van."