Om veilig off-piste te skiën heb je naast de juiste kennis ook een aantal materialen nodig. Dan is het wel handig om te weten waar het skiën óp de piste eindigt en het erbuiten begint. Klinkt voor de hand liggend en logisch? Eens! Maar in de praktijk blijkt dit voor veel wintersporters toch behoorlijk diffuus te zijn. Tijd dus voor uitleg!

Off-piste betekent simpelweg alle delen van de berg die 'buiten de piste' zijn. In tegenstelling tot een piste in een skigebied wordt er off-piste niets gemarkeerd, niets geprepareerd en niets gecontroleerd. Drie essentiële verschillen.

Toch is er een tussenvorm. In met name Oostenrijkse en Zwitserse skigebieden vind je veel skiroutes. Dit zijn afdalingen die wel worden gemarkeerd en gecontroleerd, maar niet geprepareerd. Heeft het in zo’n gebied gesneeuwd, dan zijn dit de afdalingen waar je verse sneeuw kunt vinden én waarvan je er vanuit kunt gaan dat de pistedienst ze gecontroleerd  heeft.

Maar let op! Een skiroute wordt gemarkeerd met paaltjes. In de regel ben je nog op een skiroute aan het skiën of snowboarden wanneer je maximaal 25 meter links of rechts van de paaltjes bent. Ga je verder weg? Je raadt het al: off-piste.

Ga je off-piste,  dan is het noodzakelijk dat je een aantal materialen bij je hebt. Dit zijn een lawinepieper, schep en sonde - ook wel de drie-eenheid genoemd. Zonder deze materialen is off-piste een no-go! De reden hiervoor is dat je, wanneer het onverhoopt misgaat, zelf verantwoordelijk bent voor je redding.

Hopelijk heb je nu een beter beeld van de verschillen tussen pistes, skiroutes en de echte off-piste in een skigebied. Denk volgende keer dus niet bij het doorsteken van de ene piste naar de andere dat het 'allemaal wel veilig lijkt' en het dus okee is. Heb je niet het juiste materiaal bij je? Ga dan niet de piste af.

Je kunt nu in ieder geval niet meer het excuus gebruiken dat je niet wist dat je off-piste was!